Serdar Özkan

 

1987 yılında Düzce'de doğan ve 2000 yılında Altyapımız'da oynarken profesyonelliğe adım atan Serdar Özkan, Beşiktaşımız'ın FC Sheriff'i 1-0 yendiği Şampiyonlar Ligi 2. ön eleme turu ilk maçında sergilediği futbolla hem alkışları topladı hem de gelecek için umut verdi. 70 kez Milli takım forması giyen Serdar ile kısa futbol geçmişini, özel hayatını ve hedeflerini konuştuk...

Altyapıda kaç sene oynadın?

2 sene minik, 2 sene yıldız, B Genç ve A Genç

Altyapıdan sonra Sayın Ertuğrul Sağlam hariç 4 hoca ile çalıştın. Sayın Lucescu, Sayın Del Bosque, Sayın Rıza Çalımbay, Sayın Jean Tigana... Hepsi seni sezon öncesi kamplara çağırmıştı. Sezon başı çalıştın; ama sezon başlayınca kiralık olarak başka takımlara gittin. Bu durum seni üzdü mü? 

Sayın Lucescu ile 3-4 maç oynamıştım. Sonra devre arasında İstanbulspor’a kiralık gittim. O ara milli maçlar vardı. İstanbul’da çok fazla oynamadım; oradan Akçaabat'a gittim. Akçaabat'ta bir sezonda 35 maç oynadım. Tabiî ki bu beni üzdü. İdeallerim vardı ve ideallerimden uzaklaştığımı düşündüm. Ama hiçbir zaman kendimi bırakmadım. Kendimi salmadım ve çok çalıştım.

Sheriff maçında güzel bir futbol ortaya koydun ve bir anda spor medyasında en çok konuşulan isim haline geldin...

Sheriff maçı benim için yıllardır içimde biriken bir hırsın patlamasıydı. Ama yine de tam anlamı ile Serdar Özkan olarak oynamadığıma inanıyorum. Kimse beni daha önce izlememişti belki ama, gerçek Serdar bu değil. Gün geçtikçe performansımı daha üst seviyeye çekeceğim. Ben hırslı bir insanım ve Serdar Özkan’ın daha iyi olabileceğini biliyorum ve bunun için çok çalışacağım

Anadolu takımlarında oynarken neler hissediyordun. İstanbul, Beşiktaş aklının bir kenarında var mıydı?

Şunu söylemeliyim ki Anadolu takımından büyük takıma gelip tekrar Anadolu'ya dönersen pek fazla problem yaşamazsın. Anadolu'yu görmüşsün, ordan büyük takıma gelmişsin. Ama büyük takımdan Anadolu'ya gidersen problemler yaşayabiliyorsun. Buradaki imkanlar, tesisler, soyunma odası ve aklınıza gelebilecek herşey; orada bunları bulamıyorsunuz. Bunlar da problem oluyor. İlk defa başka bir şehre gitmişsiniz, adapte olmaya çalışıyorsunuz. Bu yüzden de problemler olabiliyor. 

Geçtiğimiz sezon başında yine kampa geldin ama yine Anadolu'ya gitmek zorunda kaldın...

Geçtiğimiz sezon en çok üzüldüğüm şey hazırlık kampının sonrasında milli takımda Portekiz maçında sakatlanmam oldu. Sonra da forma şansı bulamadım. Diğer Anadolu takımlarına gittiğim zaman içimde her zaman bir burukluk vardı. Çünkü baktığım zaman milli takımda kaptanlığını yaptığım kadroda oynayan oyunculardan Arda, İlhan Parlak, Özgürcan, Mehmet Sedef gibi arkadaşlarım büyük takım forması giyiyordu. Gördüğüm zaman üzülüyordum. İçimde burukluk hissediyordum. "Onlar orada, ben onların kaptanı olmama rağmen buradayım" diye büyük üzüntü duyuyordum. Ama hiçbir zaman umutsuzluğa kapılmadım. Her zaman çok çalıştım. Belki de onları izlemek bana daha çok hırs verdi. 

Anadolu’da oynamanın sana katkısı oldu mu?

Bana en büyük katkısı buraların değerini anlamam oldu.

Sheriff maçından sonra yakın çevrenden ne gibi tepkiler aldın? Mesela az önce isimlerini saydığın arkadaşların senin hırsını biliyorlardı. Üzüntünü de biliyorlardı…

Gerçekten yakın arkadaşlarım beni teker teker aradılar. Birçoğu "Geç oldu ama temiz oldu" ifadesini kullandılar. Ben de öyle olduğuna inanıyorum; geç oldu ama hayırlısı buymuş. 

Sheriff maçının 18 kişilik kadrosunda bulunan oyuncularımızın 9'u 23 yaşın altındaydı. Senin için avantaj ama, genel olarak nasıl değerlendiriyorsun bu durumu? 

Futbolda bu tabirler vardır; genç-tecrübeli diye. Ama bence genç futbolcu da birkaç maç sonra tecrübe kazanabilir. Gençler de oynayarak tecrübe kazanacak. Ben 2. ligde 50-55 maç oynadım. Ben de tecrübesiz sayılmam. Kendimi öyle görmüyorum. Diğer arkadaşlarım için de yaşları genç olabilir ama oynadıkça tecrübesizliklerini ortadan kaldıracaklardır. 

Altyapıdan arkadaşların da var şu anda Takımımız'da. Artık alttan bir jenerasyon gelmeye başladı. Bu arkadaşlarınla birlikte önceden de oynadınız. Sonuçta yeni bir nesil olacak. O nesli sen nasıl buluyorsun?

100. yılda Paf Takım da şampiyon olmuştu. O zamandan sonra 4 kişi A Takım'a çıkmıştık. 86-87 grubundan çok iyi oyuncular var. Onları da yabana atmamak lazım. Mehmet Sedef var, ben varım, İbrahim Kaş var, Can Erdem var –çok da iyi bir oyuncu- bakıyorsunuz onun bir altında Batuhan var... Son dönemlerde altyapıdan oyuncu gelmiyor diye ümitsizliğe kapılanlar olmuştu ama, bunu kırdığımıza inanıyorum. Bizim jenarasyondan iyi oyuncular geliyor. Bizim dönemimizden kiralık gidenler var; Adem, Ergun, Sezer, Nail ve Rıza gibi. Aynı nesilden 6-7 oyuncu kiralık oynuyor. Hepsinin takıma katılacağına ve daha iyi işler yapacağımıza inanıyorum. 

Daha önce A Takım'da çalıştığın antrenörler arasında en genci Sayın Ertuğrul Sağlam; sence genç bir hoca ile çalışmanın artıları nedir eksileri nedir?

Ertuğrul hocamız 7-8 sene önce bizim yerimizdeydi, şimdi ise karşımızda duruyor. Bizi çok iyi anladığına inanıyorum. Bize hoca gibi değil de abi gibi davranıyor. Abi-kardeş ilişkisi içindeyiz. Yeri geldiğinde hoca-oyuncu oluyoruz. En büyük artısı bu.

Türkiye’de profesyonellik ne durumda genç futbolcular arasında? Nasıl bir çizgide olması lazım gençlerin?

Şimdi Avrupa’daki futbolcular 32-33 yaşındaki futbolcunun profesyonelliğini 22-23 yaşında yaşıyorlar. Bizim de bunu yapmamız lazım. Otuzlu yaşların profesyonelliğini yirmili yaşlara indirmemiz lazım. Bir sürü milli maç oynadım. Hiçbir rakibimiz bizi ezemedi. Onlardan daha iyiydik. Tekniğimiz, fiziğimiz her şeyimiz iyiydi ama belli bir yerde tıkanıyorduk. Çünkü onlar profesyonel yaşamayı öğrenmişlerdi. Biz de ne zaman otuzlu yaşların profesyonelliğini yirmili yaşlara çekersek, o zaman Türk futbolu için en doğru şeyi yapacağız. Sonuç itibariyle ağaç yaşken eğilir. Ailenin eğitimi, altyapının eğitimi çok önemli. Kişinin kendini de çok iyi yetiştirmesi lazım. Şimdi televizyonlarda magazin programı izliyoruz. Heryer magazine dönmüş; gazetesi, interneti, her yerde magazinle yaşıyoruz. Genç arkadaşlarımız da artık bunlara özeniyorlar. Ama kendini geliştirebilen, aileden iyi eğitim almış, iyi altyapı eğitimi almış olan kişilerin kendini bozmayacağına da ben eminim. Profesyonellik, oyuncunun içinde de olmalı.

Peki hedeflerin neler?

20 yaşında çoğu futbolcu Avrupa’da büyük işler başarabiliyor. Ben artık genç-yaşlı futbolcu ayrımının kaldığına inanmıyorum. Bu seneden itibaren Beşiktaş’a yararlı bir futbolcu olmak ve şampiyonluklar yaşamak istiyorum. Umarım bu katkıyı da sağlayabilirim. Ligde şampiyon olup, Avrupa’da da gidebildiğimiz yere kadar gideriz. Milli formayı giymek ve önemli başarılara imza atmak. Ve olursa İspanya Ligi'nde oynamak istiyorum. 

Serdar Özkan'ın saha içindeki özellikleri nelerdir?

Yıllardır hocalarımın hepsi beni forvete yakın, orta sahada kullandı. İkinci ligde ise sağ kanatta oynadım. İkisi birleşti bende. Bu da benim için iyi bir kazanç oldu.

Örnek aldığın profesyonel futbolcu var mı

Ahmet Yıldırım’ı çok beğeniyordum. 

Futbol dışındaki hayatın nasıl?

Ailemle vakit geçirmekten hoşlanıyorum. Yeğenlerim var onlarla oynuyorum. Onlara hediye almayı çok seviyorum. Eğer sabah antrenmanı varsa tesislerde kalıyorum, yoksa evde oluyorum zaten. Yatma saatlerim çok erken; günlük 8 saatlik uykumu almaya çalışıyorum. Zaten biraz geç kalacak olsam, annem beni zorla yatağa gönderiyor. Ben ne kadar, "büyüdüm artık" falan desem de pek etkili olmuyor anneme karşı.

Cola Turka ile Futbolcu Günlüğü'nde yeni konuğumuz genç yıldızlarımızdan Serdar Özkan... Beşiktaşımız'ın Altyapısı'nda yetişen ve bu sezon A Takımımız ile çıktığı Şampiyonlar Ligi 2. ön eleme turu ilk maçında, Sheriff karşısında ortaya koyduğu performansla otoritelerin hayranlığını kazanan Serdar ile samimi bir sohbet gerçekleştirdik...